โครงการส่งเสริมและพัฒนามาตรฐานการทอผ้าแบบวัฒนธรรมชุมชนสู่แพลตฟอร์มออนไลน์ ตำบลกำพี้ อำเภอบรบือ จังหวัดมหาสารคาม

ผู้รับผิดชอบ ให้ข้อมูล : อ.ธีรพจน์ ภูริโสภณ

ความสอดคล้องกับยุทธศาสตร์มหาวิทยาลัย : พันธกิจสัมพันธ์เพื่อการพัฒนาท้องถิ่นอย่างสร้างสรรค

แหล่งงบประมาณ : งบประมาณแผ่นดิน

กลุ่มเป้าหมาย : ชุมชน

พื้นที่ดำเนินงาน : บ้านกำพี้ ตำบล กำพี้ อำเภอ บรบือ จังหวัด มหาสารคาม 44130

ระยะเวลาดำเนินงาน : 26 มีนาคม 2568 – 28 มีนาคม 2568

วัตถุประสงค์โครงการ :
1 เพื่อส่งเสริมและสนับสนุนองค์ความรู้ในการยกระดับมาตรฐานผลิตภัณฑ์ชุมชน
2 เพื่อพัฒนาศักยภาพของผู้ผลิต ให้มีขีดความสามารถในการแข่งขัน
3 เพื่อพัฒนาช่องทางการตลาดดิจิทัล ให้กับผลิตภัณฑ์ชุมชน

กิจกรรมหลัก :
กิจกรรมที่ 1 กิจกรรมส่งเสริมและสนับสนุนองค์ความรู้ในการยกระดับมาตรฐานผลิตภัณฑ์ชุมชน
กิจกรรมที่ 2 กิจกรรมพัฒนาศักยภาพของผู้ผลิต ให้มีขีดความสามารถในการแข่งขัน
กิจกรรมที่ 3 กิจกรรมการสร้างเครือข่าย

จำนวนผู้เข้าร่วมโครงการ : 50 คน

งบประมาณที่ใช้ : 70,000 บาท

ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้น :
ผลิตภัณฑ์ชุมชน (ผ้าไหมทอมือ)
ช่องทางจำหน่ายบนแพลตฟอร์มออนไลน์
ชุมชนมีรายได้เพิ่มขึ้น ซึ่งรายได้จากการขายผลิตภัณฑ์ชุมชน
องค์ความรู้ใหม่

ผลกระทบต่อชุมชน/สังคม :
ชุมชนมีทักษะใหม่และเครือข่ายที่เข้มแข็ง

การมีส่วนร่วมของนักศึกษา/บุคลากร :
บุคลากรและนักศึกษามีส่วนในการลงพื้นที่ชุมชนเพื่อบริการและให้ความรู้ในการบริหารจัดการชุมชนให้มีช่องทางในการจำหน่ายสินค้าชุมชนและชุมชนสามารถจำหน่ายสินค้าเพิ่มรายได้ให้กับคนในชุมชนได้มากขึ้น

ความต่อเนื่องของโครงการ :
-

ปัญหา/อุปสรรค :
ด้านปัญหาการแปรรูปผ้าไหมทอมือ ปัญหาหลักคือ เรื่องวัสดุอุปกรณ์ในการผลิตและแปรรูปผลิตภัณฑ์ที่มีราคาแพงและค่อนข้างหายากในพื้นที่ วัตถุดิบเส้นไหมมีราคาแพง เพราะสมาชิกในกลุ่มส่วนใหญ่มีความรู้เกี่ยวกับวิธีการมัดหมี่ลดลง ขาดการสืบทอดจากรุ่นใหม่ เพราะคนที่ทอผ้าส่วนใหญ่ จะเป็นผู้สูงอายุ และมีการเลี้ยงไหมไม่เพียงพอเนื่องจากสภาพภูมิอากาศ อาหารสำหรับหม่อนไหมไม่เพียงพอ ทำให้เกษตรกรผู้เลี้ยงไหมลดลง จึงทำให้ต้องซื้อวัตถุดิบ เช่น เส้นไหม อาหารสำหรับ ตัวหม่อนไหม และขาดองค์ความรู้ในการจำหน่ายที่หลากหลาย รวมถึงไม่มีแพ็คเกตุที่โดดเด่นสำหรับสินค้าผ้าไหมทอมือ

แนวทางการปรับปรุง :
ผ้าไหมบ้านกำพี้ เป็นงานหัตถกรรมที่ขึ้นชื่อของจังหวัดมหาสารคาม อีกหนึ่งภูมิปัญญาที่เป็นเอกลักษณ์ เป็นผลิตภัณฑ์ที่มีชื่อเสียงและเป็นที่ยอมรับถึงคุณภาพของผ้าไหมรวมถึงลวดลายที่มีการถักทอด้วยความประณีต ละเอียดอ่อน งดงาม มีความเป็นเอกลักษณ์ แต่ในช่วงเวลาต่อมาการสืบทอดศิลปะการทอผ้าไหมแบบดั้งเดิมในชุมชนนั้นเริ่มลดน้อยลง ควรส่งเสริมให้คนรุ่นใหม่เห็นความสำคัญในภูมิปัญญาท้องถิ่นที่เป็นเอกลักษณ์ และส่งเสริมให้ชาวบ้านปลูกต้นหม่อนไว้แต่ละครอบครัว โดยกลุ่มจะรับซื้อจากชาวบ้าน ทำให้ชาวบ้านมีรายได้เพิ่ม กลุ่มเลี้ยงไหมก็จะมีวัติถุดิบสำหรับเลี้ยงไหม

ข้อเสนอแนะต่อมหาวิทยาลัย :
-